Tarot ve Hayat Ağacı: Kabalistik Bir Sentez

Tarotun kökenleri karmaşık ve tartışmalıdır, ancak çoğu tarihçi ilk formlarını, soylular arasında “tarocchi” adı verilen bir kart oyunu olarak ortaya çıktığı 15. yüzyıl İtalya’sına kadar izler. Yaklaşık 1440 tarihli Visconti-Sforza tarotu gibi günümüze ulaşan en eski desteler, kehanetten ziyade öncelikle oyun için kullanılmıştır.

Tarot ve Kabala arasındaki bağlantı büyük ölçüde daha sonraki bir gelişmedir, esas olarak 18. ve 19. yüzyıllarda okültistlerin ve ezoteristlerin çalışmalarıyla ortaya çıkmıştır. Bu bağlantı orijinal tarotun doğasında yoktu, ancak daha sofistike bir sembolik çerçeve oluşturmak isteyen bilginler tarafından kasıtlı olarak inşa edildi.

Bu ilişkinin kurulmasındaki kilit isimler şunlardır:

Antoine Court de Gébelin (18. yüzyıl), teorileri tarihsel kanıtlardan yoksun olsa da, tarot kartlarının eski Mısır bilgeliğini içerdiğini ve mistik geleneklerle bağlantıları olduğunu öne süren ilk kişiler arasındaydı.

Éliphas Lévi (Alphonse Louis Constant) 19. yüzyılın ortalarında 22 Majör Arcana kartı ile İbrani alfabesinin 22 harfi arasında daha açık bağlantılar kurmuş ve her kartın Kabalistik Hayat Ağacı’ndaki bir yola karşılık geldiğini öne sürmüştür. Bu, otantik bir gelenekten ziyade büyük ölçüde kendi sentetik yaratımıydı.

Altın Şafak Hermetik Tarikatı 19. yüzyılın sonlarında bu bağlantıları daha da sistematik hale getirerek tarot kartları, İbrani harfleri, astrolojik işaretler ve Kabalistik ağacın on sefirotu arasında ayrıntılı yazışmalar oluşturdu. A.E. Waite ve Aleister Crowley gibi üyeler bu ilkelere dayanan etkili tarot desteleri geliştirdiler.

Psikolojik bir bakış açısıyla, Carl Jung daha sonra tarot görüntülerinde arketipsel kalıpların temsilleri olarak değer buldu ve kartları, tarihsel kökenleri veya mistik iddiaları ne olursa olsun, bilinçaltını keşfetmek için yararlı araçlar olarak gördü.

Kabalistik-tarot sentezi, tarihsel bağlantı zayıf olsa bile, manevi ve felsefi sistemlerin yeni anlam yapıları yaratmak için nasıl yaratıcı bir şekilde birleştirilebileceğinin büyüleyici bir örneğini temsil eder. Bu sentetik gelenek o kadar etkili hale gelmiştir ki, aslında nispeten modern bir yorumsal çerçeve olmasına rağmen, birçok insan bu bağlantının kadim ve otantik olduğunu varsaymaktadır.

Eliphas Levi ve Aleister Crowley gibi yazarlar Tarot’un Kabala’daki Hayat Ağacı ile yakından bağlantılı, evrenin sembolik bir temsili olduğunu düşünürler. Bu ilişki, Tarot’un 22 Büyük Arkana’sı, Sefirotik Ağacın 22 yolu ve İbrani alfabesinin 22 harfi arasındaki yazışmalarda açıkça görülmektedir.

Bu yazıda, 1900’lerin başında en popüler olan ve Hayat Ağacı kabalistik sephirot ve sembollerine göre tasarlanmış Ride Waite versiyonuna odaklanacağız. Bu makalede tarot ve hayat ağacı arasındaki ilişkiyi ve kartlarını hayat ağacından nasıl yorumlayacağımızı keşfedeceğiz.

Sembolik Bir Dil Olarak Tarot

Marsilya Tarotu Orta Çağ’da ortaya çıkmış olsa da, yapısı Tevrat’la (תורה) bağlantılı atalardan kalma bir bilgeliği yansıtıyor gibi görünmektedir. “Tarot” kelimesi “Torah” kelimesinin aynadaki yansıması olarak yorumlanabilir:

• Tau (ת) maddeyi ve dünyayı temsil eder (haç, son)
• Hei (ה) nefes veya ruhu sembolize eder

Böylece Tarot, ruh ve madde arasında bir köprü olarak görülebilir ve imgeleri, ruhun Hayat Ağacı’ndaki yolculuğunda geçirdiği süreçlerin anlaşılmasını sağlar.